Апалонік, -а, мужчынскі род. Вялікая лыжка, якой разліваюць страву.

Апало́н (стар.-грэч.: Ἀπόλλων), Феб (стар.-грэч.: Φοῖβος, «прамяністы») — у старажытнагрэчаскай і старажытнарымскай міфалогіі срэбралукі бог — ахоўнік статкаў, навук і мастацтваў. Сын Зеўса і Леты, брат-блізнюк Артэміды.

Фатэль — прадмет мэблі для сядзення, прадстаўляе сабой прасторнае крэсла з ручкамі для ўпора локцяў.

 Фата - галаўны ўбор нявесты: лёгкае белае пакрывала з кісяі або карунак. Надзявала [Манька] белую баціставую сукенку з ружоваю стужкаю ў поясе, вянок з фатою. Крапіва.

Памылка пры перакладзе слова "почки" з рускай мовы . Правільна На дрэве з'явіліся першыя пупышкі замест На дрэве з'явіліся першыя ныркі :)